Zgodnie ze światowymi wytycznymi dotyczącymi pracy dogoterapeutycznej/kynoterapeutycznej nasz Związek przyjął następujące definicje:

Dogoterapia/kynoterapia – to terapia wspomagająca inne terapie, takie jak fizjoterapia, oligofrenoterapia, socjoterapia, resocjalizacja, wspomaganie sensomotoryczne, psychoterapia, terapia pedagogiczna, wspomaganie nauki uczniów o specjalnych potrzebach oraz innych terapii prowadzonych z dziećmi, młodzieżą, dorosłymi i osobami starszymi, mającymi na celu uruchomienie prawidłowego progresu rozwojowego i redukcję przeszkód tak w zakresie somatycznym jak i psychicznym oraz funkcjonowania społecznego.

Dogoterapia/kynoterapia to terapia mająca na celu

  1. wspomaganie i budowę prawidłowych relacji społecznych, tworzących się w trakcie terapii oraz będących przyczyną problemów w prawidłowym funkcjonowaniu człowieka.
  2. wspomaganie i budowę zaangażowania klienta (osoby poddawanej terapii) w tzw progres terapeutyczny.
  3. wspomaganie pracy związanej z obniżeniem poziomu emocji dzieci, młodzieży, dorosłych i ich regulacją/autoregulacją.

Słowo dogoterapia oraz kynoterapia zawierają w swojej nazwie jako rzeczownik główny słowo „terapia” – definicja tego słowa mówi o leczeniu, kuracji, pracy redukującej błędy i zahamowania rozwojowe. Przyjęta przez Związek definicja dogoterapii/kynoterapii jest zgodna z przyjętą definicją słowa terapia i oznacza prowadzenie terapii (leczenia, kuracji, pracy redukującej błędy i zahamowania rozwojowe oraz wypracowanie innych alternatywnych kierunków pozwalających na progres rozwojowy) z wykorzystaniem psa, jako narzędzia pozwalającego na lepszy kontakt z klientem/pacjentem, zwiększenie jego zaangażowania w progres rozwojowy – terapeutyczny oraz wspomaganie autoregulacji emocjonalnej osoby poddawanej terapii.

Zgodnie z tą definicją – Związek Zooterapeutów i Przewodników Zwierząt Pracujących nie uznaje za dogoterapię/kynoterapię zajęć takich jak:

  • zajęcia rekreacyjne z psem prowadzonych dla grup dzieci i młodzieży w ramach imprez, projektów, programów dydaktycznych,
  • zajęcia organizowane w formie pokazów dla grup dzieci i młodzieży
  • zajęcia w postaci spotkań z psem osób starszych i chorych,

które nie są prowadzone zgodnie z wytycznymi (metodyki i metodologii) pracy terapeutycznej – nie posiadają planu pracy, celu terapeutycznego, profesjonalnej diagnozy, sprawdzonych narzędzi terapeutycznych etc.

Tego typu zajęcia nie posiadają znamion terapii. Ich celem jest jedynie dydaktyka, rekreacja, rozrywka oraz marketing i promocja usług dogoterapeutycznych/terapeutycznych. Nie posiadają cech zgodnych ze światowymi standardami dotyczącymi pracy terapeutycznej. W tego typu zajęciach nie są również wykorzystywane narzędzia terapeutyczne odpowiadające określonemu modelowi pracy terapeutycznej.

Zgodnie z przyjętą definicją dogoterapii/kynoterapii jako terapii wspomagającej inne terapie, dogoterapeuta może prowadzić określony rodzaj terapii w sposób samodzielny tylko, kiedy posiada uprawnienia do prowadzenia określonego rodzaju terapii. Oznacza to, że w przypadku prowadzenia np fizjoterapii z wykorzystaniem psa powinien posiadać uprawnienia fizjoterapeuty i dogoterapeuty.

W przypadku posiadania uprawnień jedynie dogoterapeuty/kynoterapeuty – jego praca terapeutyczna powinna odbywać się pod okiem terapeuty głównego zwanego dalej providerem, tylko w zakresie określonym przez zadania dogoterapii – czyli w zakresie podniesienia zaangażowania oraz budowy prawidłowych relacji społecznych.

Powinna być prowadzona jako integralna część terapii właściwej w tym samym miejscu i w tym samym czasie pod okiem terapeuty głównego (odpowiadającego za prowadzenie terapii właściwej) zwanym dalej providerem. Każda z zastosowanych technik dogoterapeutycznych/kynoterapeutycznych powinna być wcześniej zatwierdzona przez providera i stanowić wsparcie progresu jego terapii.

Dogoterapia/kynoterapia zgodnie z podaną definicją, nie może być prowadzona jako samodzielna działalność terapeutyczna. 

Przyjęta przez Związek definicja oznacza, że do pracy dogoterapeutycznej/kynoterapeutycznej określonej powyższą definicją uprawnienia posiadają osoby, które ukończyły szkolenie w zakresie prowadzenia profesjonalnej dogoterapii – jako terapii wspomagającej inne terapie. Informacja o posiadanej wiedzy i zakresie uprawnień powinna znaleźć się w certyfikacie zawodowym. Rozszerzony zakres wiedzy i uprawnień oraz zakres narzędzi przekazanych na kursie powinien być dostępny zamawiającemu terapię oraz providerom w siedzibie instytucji szkolącej i certyfikującej oraz być wydawany każdorazowo na wniosek zamawiającego i providera – tak by osoby mogły same określić stopień ilości i wartości posiadanej wiedzy i umiejętności dogoterapeuty/kynoterapeuty.

Naukę tak definiowanej dogoterapii/kynoterapii oraz certyfikację uprawnień, zgodnie ze światowymi i krajowymi normami w tym zakresie, mogą prowadzić jedynie

  1. Związki Zawodowe zrzeszające dogoterapeutów.kynoterapeutów, które przyjęły własną metodę terapeutyczną opartą na badaniach naukowych, teoriach naukowych i sprawdzonych narzędziach i metodach terapeutycznych.
  2. szkoły dogoterapeutyczne/kynoterapeutyczne, które wypracowały i prowadzą zajęcia własną metodą dogoterapeutyczną/kynoterapeutyczną oparta na badaniach, teoriach naukowych i sprawdzonych narzędziach i metodach terapeutycznych – zgodnych z definicją słowa „terapia”.

Oba rodzaje instytucji powinny posiadać wypracowany przez siebie model terapeutyczny, według którego pracują z klientem oraz do pracy, którym przygotowują przyszłych dogoterapeutów/kynoterapeutów w ramach kursów i szkoleń zawodowych (metodycznych). Model ten powinien mieć cechy indywidualne pozwalające na jego wyodrębnienie, z pośród innych modeli przyjętych na rynku usług dogoterapeutycznych i stanowić indywidualną (specyficzną) cechę uprawniającą do określania go jako model danej szkoły lub związku.

Wspomniane badania, teorie oraz opis narzędzi i metod powinny być dostępne dla każdego z providerów terapii i wydawane każdorazowo na jego wniosek lub przekazane w formie organizowanych szkoleń informujących jaki zakres wiedzy i uprawnień posiadają certyfikowani adepci.

W celu ochrony przed kradzieżą tych informacji, przez osoby pragnące otworzyć podobną szkołę lub założyć podobny związek i powielić wypracowany przez szkołę lub związek model pracy dogoterapeutycznej/kynoterapeutycznej, wydający certyfikaty może wymagać od wnioskodawcy szczegółowego uzasadnienia prośby oraz prowadzić działania mające na celu sprawdzenie jego intencji. Może również zabezpieczyć się, przed kradzieżą w sposób prawny.

Zgodnie z przyjętą przez Związek definicją dogoterapii/kynoterapii – dogoterapeuci posiadający akredytacje naszego Związku posiadają uprawnienia do pracy dogoterpeutycznej zgodnej z opublikowaną na tej stronie definicją. Posiadają uprawnienia do pracy modelem wypracowanym i przyjętym przez Związek PZZiPZP. Mogą również prowadzić pozostałe zajęcia rekreacyjne, rozrywkowe, dydaktyczne z wykorzystaniem psa, skierowane do dzieci, młodzieży, dorosłych i osób starszych.

Więcej informacji na temat certyfikacji, uprawnień i zakresu dogoterapii/kynoterapii znajdą Państwo na naszej stronie internetowej lub kontaktując się z nami telefonicznie i mailowo.