Aby prowadzić zajęcia zooterapeutyczne, zoopsychologiczne lub wprowadzać zwierzęta do terapii należy zawsze posiadać uprawnienia do prowadzenia tego typu zajęć lub do prowadzenia danej techniki terapeutycznej.
zgodnie z listą zawodów obowiązujących na terenie RP – dogoterapeuta i hipoterapeuta są zawodem. Pozostałe rodzaje zooterapii są jedynie formą specjalizacji terapeutycznej lub pedagogicznej.
W przypadku form specjalizacji niewyszczególnionych w liście zawodów, stosuje się te same aspekty prawne jak w podobnych specjalizacjach zawodowych. To oznacza, że np felinoterapeutę czy alpakoterapeutę obowiązują takie same wymagania prawne, co dogoterapeutę – również pod względem posiadania uprawnień zawodowych (certyfikatów, zaświadczeń, ukończonych szkoleń etc).
link do strony sejmowej z wyjaśnieniem: http://orka2.sejm.gov.pl/IZ6.nsf/main/3B2A3DFE
Przede wszystkim należy posiadać uprawnienia do leczenia danego schorzenia. Wykazać się posiadaniem certyfikatu (osoby) ukończenia szkolenia zawodowego z danej zooterapii . A także zaświadczeniem weterynaryjnym, że nasze zwierzę podoła pracy w terapii.
Coraz częściej można spotkać w dogoterapii (także w felinoterapii i innych specjalizacjach zooterapeutycznych) osoby, które same nie posiadają żadnych uprawnień do wykonywania zawodu np dogoterapeuty czy felinoterapeuty. Bazują jednak na certyfikacji psa czy kota do prowadzenia zajęć z zooterapii. Takie zachowanie nie tylko jest niezgodne z prawem ale przede wszystkim jest moralnie naganne.
Innym „grzechem” zooterapeutów jest leczenie wszystkich zaburzeń zwierzętami, bez znajomości danego schorzenia i jego terapii – tylko dlatego, że dana osoba ma ukończony kurs dogoterapeuty, felinoterapeuty czy onoterapeuty. W latach dwutysięcznych pojawił się termin „kucharki, która leczy psem”. Chodzi o osoby, które bez uprawnień do leczenia danych zaburzeń w ramach zooterapii wykonywały znachorstwo.
W chwili obecnej nadal w zooterapii mamy do czynienia z grupą znachorów –
- posługujących się tylko certyfikatem psa czy kota;
- leczących wszystkie schorzenia
- nieprzygotowanych fachowo do prowadzenia zajęć terapeutycznych, treningów, etc
- stosujący bezmyślnie ćwiczenia np dogoterapeutyczne, tylko dlatego, że czytały lub widziały filmik.
- posiadające zaświadczenie ukończenia szkolenia niezgodne z wytycznymi certyfikacji kształcenia ustawicznego w formach pozaszkolnych, określonych przez Ministra Edukacji Narodowej a wystawione po roku 2011.
W polskim prawie certyfikacja osób do pracy zooterapeutycznej i zoopsychologicznej następuje na podstawie „Zaświadczenia o ukończeniu kursu” spełniającego wszystkie wymagania formalne określone w przepisach rozporządzenia Ministra Edukacji Narodowej z dnia 18 sierpnia 2017 r. w sprawie kształcenia ustawicznego w formach pozaszkolnych. (Dz. U. z 2017 r. poz. 1632)
Kurs zawodowy może być prowadzony przez osobę fizyczną, spółkę lub osobę prawną posiadającą działającą w danej chwili działalność gospodarczą, w regonie której jest wpisane PKD – pozaszkolne formy kształcenia ustawicznego. Taka „firma” posiada konto bankowe i wystawia stosowne dokumenty sprzedaży usług szkoleniowych.
Kurs zooterapii (dogoterapii, felinoterapii, etc) nie powinien być krótszy niż 26h (dane z UP) i posiadać w swoim programie zajęcia w zakresie
- terapii (o czym mówi nazwa zawodu), w tym procesu terapeutycznego, rodzaju, algorytmu, kanonu, nurtu, etc;
- procedur powstawania chorób i zaburzeń do których odnoszą się ćwiczenia zooterapeutyczne, proces ich leczenia, reakcje homeostatyczne, zaburzenia dodatkowe i pokrewne.
- procedury doboru, opieki i wychowania danego gatunku zwierząt;
- analizy i syntezy powstawania i budowy ćwiczeń terapeutycznych oraz rehabilitacyjnych oraz ich dobór do danego pacjenta, klienta;
- zagadnienia prawne i etyczne w zawodzie
- inne tematy, obejmujące zajęcia przedszkolne i szkolne oraz zajęcia rekreacyjne z danym gatunkiem zwierząt.
Kurs powinien kończyć się wystawieniem certyfikatu
certyfikat powinien być zgodny ze „wzorem MEN”
czyli wystawiony (we wszystkich punktach) zgodnie z rozporządzeniem Ministra Edukacji Narodowej z dnia 18 sierpnia 2017 r. w sprawie kształcenia ustawicznego w formach pozaszkolnych. (Dz. U. z 2017 r. poz. 1632). Tylko w taki sposób wystawiony certyfikat jest podstawą do pracy zooterapeutycznej i zoopsychologicznej.
Ceryfikat nie może zawierać informacji o uprawnieniach do działań innych niż przypisane do danego zawodu. Nie może również uprawniać w sposób częściowy czyli do wykonywania tylko określonych czynności zawodowych.
W przypadku kursów zooterapeutycznych i zoopsychologicznych nie mają zastosowania zaświadczenia ukończenia szkolenia na tzw „drukach MEN”
z uwagi na to, że żadna z zooterapii ani zoopsychologia nie znajduje się na liście 153 zawodów dla których należy zdać egzamin państwowy w OKE (Okręgowa Komisja Egzaminacyjna) – Rozporządzenie Ministra Edukacji Narodowej z dnia 13 marca 2017 r. w sprawie klasyfikacji zawodów szkolnictwa zawodowego.(Dz.U. 2017 poz. 622)
aby uzyskać takie zaświadczenie, należy ukończyć zgodnie z Rozporządzeniem Ministra Edukacji Narodowej z dnia 11 stycznia 2012 r. w sprawie kształcenia ustawicznego w formach pozaszkolnych (Dz. U. z 2017 r. poz. 1632):
§ 3. Kształcenie ustawiczne prowadzi się w następujących formach pozaszkolnych:
1) kwalifikacyjny kurs zawodowy;
2) kurs umiejętności zawodowych;
3) kurs kompetencji ogólnych; – dotyczy przedmiotów ogólnych takich jak matematyka, fizyka, historia etc
4) turnus dokształcania teoretycznego młodocianych pracowników;
5) kurs, inny niż wymienione w pkt 1-3, umożliwiający uzyskiwanie i uzupełnianie wiedzy, umiejętności i kwalifikacji zawodowych
a następnie zdać egzamin państwowy w najbliższym wg miejsca zamieszkania OKE
– przy czym nie jest to możliwe technicznie – bo egzaminów z zooterapii ani z zoopsychologii w OKE nie ma.
„Osoby, które ukończyły kurs zgodnie z Rozporządzeniem Ministra Edukacji Narodowej
z dnia 11 stycznia 2012 r. w sprawie kształcenia ustawicznego w formach pozaszkolnych i przeszły
proces walidacji przeprowadzony przez podmiot kształcenia ustawicznego (zdały egzamin wewnętrzny i uzyskały zaświadczenie o ukończeniu kursu) nie mogą zostać objęte wskaźnikiem liczba osób, które uzyskały kwalifikacje zawodowe w ramach pozaszkolnych form kształcenia.
Jednakże w/w wskaźnik obejmie osoby, które po ukończonym kursie zdadzą egzamin potwierdzający
kwalifikacje zawodowe, tj. ukończą proces certyfikowania”. (za rpo.opolskie)
praca zooterapeutów i zoopsychologów zagranicą
Osoba która ukończyła szkolenie zawodowe zooterapeutyczne w Polsce nie może pracować zagranicą, chyba, że jej certyfikat ukończenia szkolenia zostanie potwierdzony w danym kraju w ramach egzaminu państwowego lub osoby odpowiedzialnej za kształcenie ustawiczne w danym kraju. Nawet jeśli certyfikat ma znamiona międzynarodowego.
aby móc podjąć pracę zooterapeutyczną lub zoopsychologiczną zagranicą muszą zostać spełnione następujące warunki
- należy mieć uprawnienia medyczne lub psychologiczne do leczenia danego schorzenia
- należy posiadać zaświadczenie o wpisie na listę certyfikowanych zooterapeutów czy zoopsychologów prowadzoną przez gildię czyli stowarzyszenie zawodowe. Takie zaświadczenie powinno być wydrukowane w języku angielskim i wypisane ręcznie.
- należy posiadać uprawnienia do prowadzenia terapii (czyli być członkiem stowarzyszenia, szkoły terapeutycznej), ponieważ istnieje bardzo silnie monitorowana zasada nazewnictwa usług terapeutycznych zwłaszcza w krajach UE.
zooterapia jako specjalizacja terapeutyczna
każda osoba mająca uprawnienia pedagogiczne lub psychologiczne musi odbyć taką samą drogę certyfikacji jak osoba, która posiada jedynie średnie wykształcenie. Dotyczy to wszystkich zawodów, które są wpisane jako zawody specjalistyczne, w tym dogoterapia i hipoterapia.
Wyższy poziom wykształcenia, nie jest podstawą do obejścia prawa nabywania uprawnień do wykonywania danego zawodu lub specjalizacji, nawet jeśli dana specjalizacja (feliterapia, alpakoterapia, etc) nie jest wpisana na listę zawodów.
W przypadku hipoterapii i dogoterapii podstawą do odbycia szkolenia zawodowego jest posiadanie co najmniej wykształcenia średniego. a to oznacza, że do wykonywania zawodu czy specjalizacji, nie mogę posiadać wykształcenia niższego niż podany w rozporządzeniu Ministra Pracy.
Każda osoba podejmująca pracę zawodową jest w pełni odpowiedzialna za posiadane kwalifikacje oraz dokumenty, którymi się legitymuje.
.